Midden-Delfland: Zien en Beleven: Vlinders en evaluatie
18 november 2010. Het onderwerp van de zesde (en laatste) lezing uit de
reeks "Midden-Delfland: Zien en Beleven" bleef nog
lang een verrassing. In ieder geval zou er een evaluatie komen
van de afgelopen vijf lezingen met excursie. Tijdens de
ledenvergadering van Vockestaert, eerder dit jaar, hield Leo
Poot van de KNNV afd. Delfland een stimulerend verhaal over
vlinders. De organisator van de lezingenserie, Niek Praagman,
wist het meteen en boekte Leo voor deze laatste bijeenkomst.
Tijdens de evaluatie werd duidelijk dat de lezingen reeks met
excursies een schot in de roos was. Mocht er volgend jaar een
vervolg komen, dan zou een aantal aanwezigen vast weer
inschrijven. Op de vraag welke onderwerpen er wellicht nog
gemist werden, ontstond spontaan een lijst met interessante
onderwerpen, die elk makkelijk een halve of hele avond zouden
kunnen vullen. Maar hierover wellicht later meer.
Vlinders in Midden-Delfland
Leo Poot van de KNNV
afd. Delfland bestudeert al heel lang de vlinders in
Midden-Delfland en omgeving. Zijn proeftuin is nu het Abtswoudse
Bos, dat inmiddels 3 jaar door Vockestaert en de KNNV wordt
beheerd. Het doel is om dit gebied vlindervriendelijk te maken
door aangepaste maaischema's toe te passen. Leo vertelde dat het niet
goed gaat met de dagvlinders in Nederland (dezelfde boodschap
komt van de Vlinderstichting).
De afgelopen jaren zijn er 17 soorten verdwenen; er komen nu
nog slechts 54 soorten voor. In Midden-Delfland zijn dat er 20. De
vlinder inventarisaties zijn op de KNNV
website te bekijken (onder downloads). |

|
Langs vast omschreven routes worden
wekelijks vlindertellingen gedaan. Leo doet zelf veel
van deze inventarisaties en maakt daarbij ook prachtige
foto's. Alle in Midden-Delfland voorkomende dagvlinders
komen langs op het projectiescherm. Hij merkt op dat het Icarus blauwtje het
erg goed doet op de nieuwe natuurgebiedjes rond de AWZI.
Het Hooibeestje komt veelvuldig voor op het A4
zandlichaam. De verrassing kwam toen Leo vertelde dat er wel 800
soorten nachtvlinders in Midden-Delfland voorkomen (2000
in heel Nederland). Met zijn serie foto's liet hij een
kleine selectie zien van deze prachtige diertjes, die
soms bijzondere vormen, kleuren en namen hebben. Ook een aantal
microvlinders (ook nachtvlinders) kwamen voorbij. Zo'n
400 soorten hiervan komen in Midden-Delfland voor (in Nederland
ca. 1400). |

|
|
Midden-Delfland: Zien en Beleven: Boerderijen en Boerenerven
30 oktober 2010. De vijfde lezing uit de reeks
"Midden-Delfland: Zien en Beleven" ging op 21 oktober
over 'Boerderijen en Boerenerven'. Voor de pauze vertelde Frits
van Ooststroom over de boerderijontwikkeling in Delfland en het
gelijknamige boerderijtype. Ook vertelde hij met veel mooie
foto's over alle zaken die in en om de boerderij voorkomen,
zoals de verschillende types gebinten, waarmee de stallen in de
loop der tijd werden gebouwd, de hooiberg en hooitas,
melkhuisjes, boomgaard en (moes)tuin, en niet te vergeten de
zomerhuizen. Na de pauze stond één boerderij centraal: de
Hofwoning in het kerkdorp 't Woudt. Deze wordt op dit moment
grondig gerestaureerd door de nieuwe eigenaren. Deze
restauratie, nu ruim een jaar bezig, moet ervoor zorgen dat dit
grote complex weer jaren kan pronken aan het begin van het
dorpje.
|
De excursie, die op 30 oktober werd gehouden, had
als hoofddoel de vorderingen van de restauratie van de Hofwoning
te bekijken. Maar eerst werd even stilgestaan bij het ontstaan
van 't Woudt, dat voor een groot deel op een kreekrug van de
Gantel is gebouwd. De weilanden rondom 't Woudt liggen duidelijk
lager dan de kerk, het oudste gebouw van het dorpje.
Kloostermoppen zijn zichtbaar in het oudste deel. Op de
kadasterkaart is ook het koor nog aanwezig. Dit is in 1831
afgebroken om plaats te maken voor een begraafplaats.
Ook werd even stilgestaan bij de kosterswoning, waar in het
achterhuis tot 1874 een lagere school was. Uit de hele omtrek
kwamen kinderen hier les nemen. 't Woudt kent al eeuwenlang drie
boerderijen (zie kadasterkaart 1811-1832). Naast de Hofwoning
zijn er in de onmiddellijke nabijheid de Lindenhoeve en de boerderij
daar schuin tegenover (naast de uitspanning de Hooiberg).
Vroeger werd er uitstekende boter gemaakt in 't Woudt, die tot
buiten de landsgrenzen werd geëxporteerd. Geen van deze drie
boerderijen is nog in bedrijf. Wel zijn er rondom 't Woudt
enkele moderne boerderijen aanwezig. |

Detail kadasterkaart 1811-1832
|

De kosterswoning en schoolhuis kijken we naar de
hoekoplossing

Muurtegel op de kosterswoning
|

Lindenhoeve: 'Appeltje en peertje' scharnier
|
De Hofwoning is de laatste van de drie oude boerderijen die
gerestaureerd wordt. De Lindenhoeve is na de brand op 30
april 2004 zoveel mogelijk in oude luister hersteld (vooral
aan de buitenkant). De boerderij naast de hooiberg is onlangs
opgeknapt (2008). Bij beide laatstgenoemde boerderijen werd even
stilgestaan om te kijken naar de karakteristieke elementen,
zoals het metselwerk, de raampartijen en luiken. Frits
herinnerde nog even aan de verschillende steenformaten, die zijn
gebruikt om eensteensmuur netjes op een hoek te laten uitkomen:
de klezoor (kwart steen) en drieklezoor (driekwart steen). De
kelderluiken van de Lindenhoeven zijn uitgerust met het 'appeltje-peertje'
scharnier, dat ophangen van de luiken vergemakkelijkt.

De Hofwoning met een nieuwe rieten kap
Restauratie van de Hofwoning
De Hofwoning bevat bouwsporen uit de zestiende eeuw. In de
opvolgende eeuwen is er enorm veel aan de boerderij aangebouwd
en verbouwd. Bij de rondgang om het boerderijcomplex werd
duidelijk hoeveel verschillende steensoorten en maten zijn
gebruikt bij de verschillende aanpassingen. Tijdens de lezing
leidde Frits de toehoorders met behulp van foto's uit een
vroeger stadium van de restauratie door de verschillende woon-
en werkruimtes. Tijdens de excursie kon iedereen de huidige
stand van zaken goed bekijken en al een goed idee vormen van het
eindresultaat. Op veel plaatsen zijn nog oude details aanwezig,
zoals een enorme schouw, boenhoek met waterpet, tegeltableaus,
dakconstructies uit diverse perioden, en zelfs een eeuwenoud
ankerbalkgebint op de dorsvloer, dat nu wordt gesteund door een
deel van een oude molenwiek (aannemer Verbij Hoogmade BV) is een
gerenommeerd aannemer van molenrestauraties. De volgende foto's
geven een indruk van dit flinke restauratieproject. Zie ook
website: De
Hofwoning.

Metselwerk achter de melkkelder; het melkhuisje
(rechts) komt weer terug

Schouw in de recente aanbouw
|

De pet in de boenhoek; het werkschema
hangt aan de muur
|

Boenhoek, met waterfornuis en pet, blijft in
authentieke toestand

Grote schouw/stookplaats
|

Zolder boven de opkamer
|

Grote schoorsteen met zwart doorgeslagen rookkast

Voorbeelden van tegelwerk
|

Tegeltableau in werkruimte
|
De restauratie, inmiddels ruim een jaar bezig, vordert
gestaag en zal naar verwachting in de eerste helft van 2011
gereed zijn. Een aantal ruimtes zullen in de authentieke sfeer
worden gehandhaafd; andere ruimtes zullen naar moderne
maatstaven worden ingericht.
|
Midden-Delfland: Zien en Beleven: De waterhuishouding
25 september 2010. De vierde lezing uit de reeks "Midden-Delfland: Zien en Beleven" ging over
de waterhuishouding van Midden-Delfland, de polders, de
boezemwateren en het hoogheemraadschap van Delfland. Bert
Klapwijk, archivaris van het hoogheemraadschap van Delfland,
vertelde zijn verhaal op 16 september. Vandaag ging de excursie
naar Maassluis. Daar werd het monumentale gemeenlandshuis
Hoogstraat 11 bezichtigd. Buiten werden de sluizen in de
Noordvliet en Zuidvliet besproken en bekeken. De serie
lezingen en bijbehorende excursies wordt georganiseerd door agrarische
natuurvereniging Vockestaert.
Tijdens zijn lezing begon Bert Klapwijk met wat statistische
gegevens. Zo is Delfland een van de kleinere waterschappen van
Nederland met een verzorgingsgebied van 41.000 hectare;
daarentegen moet het ervoor zorgen dat 1,4 miljoen inwoners
droge voeten houden; ook zijn in Delfland zo'n 40.000 bedrijven
actief. Het hoogheemraadschap bestaat ruim 700 jaar en beheert
een boezemwatersysteem dat vele eeuwen nauwelijks veranderd is.
Met behulp van veel oude kaarten, afbeeldingen en geschriften
werd de geschiedenis van de waterhuishouding verteld.

Schematische waterhuishouding van Delfland
De hoofdtaken van het hoogheemraadschap
van Delfland zijn: de waterbeheersing (waterpeil, gemalen),
de waterkeringen (dijken en kaden), de kwaliteit van het
oppervlakte- en grondwater en zuivering van afvalwater. In de
beginperiode waren de polders zelfstandig met elk een eigen
bestuur en een installatie om de polder droog te malen. Eerst
werd met windmolens gemalen, later vaak met stoommachines en
dieselmotoren en nu overal met elektrisch aandrijving. Polders
behoorden elk tot een ambacht; er waren zeven oost- en zeven
westambachten. De 13 hoofdambachten hadden elk een
uitwateringsluis. Zo stonden ooit er vijf sluizen aan het eind
van de speciaal gegraven Poldervaart
van de oostambachten Vrijeban, Hof van Delft, Berkel, Kethel en
Pijnacker. De westambachten loosden hun water bij Maassluis
(Monster, Wateringen, Naaldwijk, Voorburg en Maasland) en bij
Vlaardingen (Rijswijk, Vlaardingen en Schipluiden).

Wapenbord van de hoofdambachten met een eigen
afwateringsluis
Door bodemdaling en zeespiegelstijging werd het steeds
moeilijker om water uit de boezem van Delfland op natuurlijke
wijze te lozen. De taak van de Vijfsluizen werd overgenomen door
het boezemstoomgemaal Van der Goes (1863). Op deze plaats ligt
nu de Beneluxtunnel. Ook werden er boezemgemalen gebouwd in
Maassluis: de
Zaayer aan de Boonervliet en het gemaal
Westland aan het Oranjekanaal. De uitwateringsluizen
vervielen hierbij en de meeste werden verwijderd. De Maassluise
sluizen in de Noord- en Zuidvliet zijn nog aanwezig en te
bekijken.

Boezemstoomgemaal Van der Goes bij Vijfsluizen
Het hoogheemraadschap van Delfland heeft als taak het
boezempijl in de gaten houden en kon bij hoog water in de boezem
de polderbesturen bevelen te stoppen met malen (maalstop). Via
de seinmasten werd deze opdracht naar alle molens en gemalen
doorgegeven. De polderbesturen werden in 1977 opgeheven en alle
taken worden nu door het hoogheemraadschap van Delfland
uitgevoerd. De aansturing van de nieuwe en vernieuwde
poldergemalen gebeurt nu bijna overal op afstand.

Detail van de kaart van Delfland met de
belangrijke boezemwateren
Verschillende recente overstromingen, als de
stormvloed van 1953, de kadebreuk in de
Noord-Kethelpolder (1903) en de overstromingen als
gevolg van extreme regenval aan het eind van de vorige
eeuw, hebben voor een belangrijk deel de activiteiten
van het hoogheemraadschap bepaald. De nieuwe Deltakering
zorgde voor een veilige omdijking aan de zeezijde en
langs de Nieuwe Waterweg. Het plan ABC
Delfland werd gemaakt om te zorgen voor betere Afvoer,
het aanleggen van tijdelijke water Bergingen en Capaciteitsvergroting
van polder- en boezemgemalen. Veel van de plannen van
ABC Delfland zijn inmiddels uitgevoerd. Een aantal
nieuwe poldergemalen is gebouwd naar een 'standaard
model', zoals het nieuwe gemaal
van de Holierhoekse en Zouteveense Polder. De
zuiveringstaak van afvalwater heeft geresulteerd in de
bouw van de grote afvalwaterzuiveringsinstallaties de
Groote Lucht (Vlaardingen) en de AWZI
in de Harnaschpolder. |

Zandzakken op de kade in Schipluiden
(1998)
|
De Excursie naar Maassluis

Gemeenlandshuis Maassluis
|

Spiltrap in de hal
|

Bert Klapwijk vertelt alle wetenswaardigheden van
de vergaderzaal
De excursie bij deze lezing bracht ons naar het monumentale
pand uit 1626, het gemeenlandshuis van het hoogheemraadschap van
Delfland aan de Hoogstraat 11 in Maassluis. Het niet meer in
gebruik zijnde pand zal wellicht in de toekomst een nieuwe
bestemming krijgen. De hal en vergaderkamer ademen nog de sfeer
uit vervlogen tijden. De hal heeft een prachtige spiltrap; er
bevindt zich een imposante geldkist. De vergaderkamer kan zo
gebruikt worden met zijn vergadertafel, fraaie wandbekleding,
enorme schouw, porseleinkast en glas-in-lood ramen met wapens
van hoogheemraden. Zelfs het toilet is in stijl met pot en
stortbak van antiek Amstel aardewerk. Ook de andere ruimtes
beneden, het woongedeelte, en de zolder met zijn typische
erkertjes werden bezocht.

De vergaderkamer met schouw en schilderij

De vergaderkamer met bijzondere wandbekleding
Tot slot werden de sluizen bekeken. De sluis in de Noordvliet,
de Monstersesluis, is een schutsluis die tot middenin 20ste
eeuw nog werd gebruikt. De sluis in de Zuidvliet is alleen een
uitwateringsluis. De wapenborden bij de sluizen en andere
objecten vertellen nog steeds de rijke geschiedenis van de
waterhuishouding van Delfland.

De Monsterse sluis met uitzicht op het
kerkeiland, waar vroeger een schans was

Links de sluisdeur van de Monsterse sluis; rechts
de wapenschilden

Wapenschilden bij de Zuidvlietsluis

Vaste ligplaats van stoomsleper de Furie, voor
het Sleepvaartmuseum; nabij het gemeenlandshuis met het torentje
Meer informatie over het hoogheemraadschap van Delfland op
website www.hhdelfland.nl.
|
Midden-Delfland: Zien en Beleven - De Flora
29 mei 2010. De derde lezing uit de reeks:
"Midden-Delfland: Zien en Beleven" ging over het verleden,
heden en toekomst van bos- en graslandpercelen in
Midden-Delfland. Cor Nonhof, van de KNNV afdeling Delfland,
bracht de deelnemers eerst naar het Abtswoudsebos om daar de
ontwikkeling van een nieuw aangelegd bos te bekijken. Daarna
kreeg de Polder van Noord-Kethel alle aandacht, waar percelen
weilanden volgens het masterplan van de reconstructiecommissie
omgetoverd moeten gaan worden in bloemrijk grasland.
De derde excursie over de flora ging per fiets. Vanaf het
eind van de Tanthofdreef in Delft was het een klein stukje
fietsen naar de eerste halte in het Abtswoudse Bos. Even voorbij
de onderdoorgang van het spoor, nabij de Mantjeskade, is een nog
steeds doodlopend fietspad, waarlangs een bos-in-wording wordt
bekeken en besproken. Cor houdt ervan de deelnemers in een
discussie te betrekken en vraagt naar de meningen over dit
stukje nieuwe natuur: de gemaakte coulissen zijn wel fraai; maar
het aantal boomsoorten lijkt wel wat beperkt. Zelf is Cor niet
zo positief over deze 'koekblik' manier van aanplanten. Het was
de bedoeling dat dit bos zichzelf verder ontwikkelde door middel
van uitzaaiingen, maar dit is hier niet gebeurd. Er wordt hier
ook niet gemaaid, en wellicht is dat een reden waarom de bossen
niet aan elkaar groeiden. Naar zijn mening zal er nagedacht
moeten worden over het toekomstige beheer.

Het Abtswoudse Bos in wording
Cor Nonhof beloofde de deelnemers dat ze na de excursie
anders zouden gaan aankijken tegen de flora in Midden-Delfland.
Tijdens de reconstructie van Midden-Delfland is bedacht dat een
deel van de Polder van Noord-Kethel een nieuw beheer zou
krijgen. Een aantal weilanden zou moeten worden 'omgetoverd' van
intensief gebruikt weiland voor de veehouderij tot bloemrijk
grasland met een hoge biodiversiteit. De KNNV afd. Delfland en
Vockestaert hebben een aantal gebieden in beheer in opdracht van
de GZH (Groenservice Zuid Holland). Vanaf de Schieweg, langs het
kanaal de Schie, kan de conditie van zo'n weiland goed worden
bekeken. Er groeit al heel wat Akkerzuring en er zijn vlekken
met andere planten, maar er is nog veel werk nodig. Cor legt uit
dat er verschillende fases nodig zijn voordat het gewenste
resultaat wordt bereikt. Twee keer per jaar maaien en het
maaisel afvoeren zijn nodig om vooral de hoeveelheid stikstof te
doen verminderen om de grond schraler te maken. In zo'n vijf
jaar kan het weiland zodanig voldoende verschraald zijn dat de
gewenste soortenrijkdom kan ontstaan.

Uitzicht over de Polder van Noord-Kethel
Een klein stukje verder, nabij het gemaal van de Polder van
Noord-Kethel krijgen de deelnemers de opdracht zoveel mogelijk
plantensoorten te verzamelen om te zien hoe divers dit gebiedje
inmiddels is geworden. Ofschoon toch enkele tientallen soorten
worden aangetroffen, is het gebied nog lang niet in de verlangde
conditie. Zo is een aantal grassoorten, zoals de Gestreepte
witbol, nog veel te dominant aanwezig.

Onderzoek naar de soortenrijkdom in de Polder van
Noord-Kethel
Een stukje verder in de Polder van Noord-Kethel (tussen
spoorbaan en Harreweg) heeft men een andere, duurdere aanpak
genomen bij de herinrichting: hier is de toplaag volledig
verwijderd, waardoor veel natte gebieden ontstaan en de natuur
helemaal opnieuw kan beginnen. Het gebied begint er al best
aardig uit te zien met zijn Lisdoddes en andere planten, maar
het duurt nog wel even voordat er conclusies kunnen worden
getrokken over deze nieuwe biotoop.

Nieuwe natuur tussen spoorbaan en de Harreweg (op
de achtergrond).
Met deze nieuw vergaarde informatie en beelden van nieuwe
natuur op het netvlies werd de excursie afgesloten. Ongetwijfeld
met een andere blik op de flora in Midden-Delfland ging iedereen
'zijnsweegs'. |
|
Midden-Delfland: Zien en Beleven - Vogels en zoogdieren
24 april 2010. De tweede lezing uit de reeks:
"Midden-Delfland: Zien en Beleven" ging over de vogels
en zoogdieren in het Midden-Delfland gebied. Michel Kuijpers van
Vockestaert begon zijn verhaal op 15 april met de kleine
zoogdieren uit het gebied, zoals de marterachtigen (nerts,
hermelijn, wezel en bunzing), de verschillende soorten muizen en
de hazen. Uiteraard kwam ook de vos en zijn
vervelend gevonden gewoonten even voorbij. Michel's liefde gaat
toch vooral naar de vogels; de weidevogels (grutto, tureluur,
scholekster), en meer nog, de uilen. Uilen broeden allemaal in
daarvoor speciaal opgehangen nestkasten, die elk jaar worden
gecontroleerd. De steenuil komt regelmatig voor, maar de topper,
de kerkuil, broedt slechts in kleine aantallen in
Midden-Delfland.

De excursie vond plaats op 24 april met als startpunt de
boerderij van Kees van 't Hoog in de Klaas Engelbrechtspolder.
Deze prachtige zaterdag, een echte lentedag, beloofde veel.
Michel Kuijpers en John Kleiweg kennen de polder op hun duimpje.
Ze zorgen er al jaren voor dat nesten van weidevogels worden
opgespoord en op een of andere wijze worden gemarkeerd. Als er
dan gemaaid moet worden kan met deze nesten rekening worden
gehouden. Michel en John namen elk een groep mee de polder in om
vooral veel vogels te vinden (spotten) en bekijken.

En dat ging lang niet slecht! Niet alle vogels waren even
goed te zien; sommige bleven ver weg of hoog in de lucht.
Anderen waren van heel dichtbij te bewonderen. Vooral veel
grutto's, kieviten en tureluurs vlogen op en lieten hun
kenmerkende geluiden horen. Een bonus was natuurlijk een drietal
gruttojongen, die nog maar heel kort uit hun ei waren gekropen.
Verder werd er ook een nest met eieren van de scholekster en de
meerkoet aangetroffen. De tapuit, die vooral van wat kale grond
houdt, liet zich makkelijk bekijken. Een graspieper bleef nog
lang zitten voor hij opvloog. Ook roofvogels als torenvalk,
buizerd en kiekendief kwamen voorbij. Het gezang van enkele
veldleeuweriken klonk boven de polder. Tot slot was het een
genot de boerenzwaluw te observeren in de stal van de boerderij.
Op slechts een paar meter bleef een paartje gewillig in de
camera kijken. De oogst van de dag bleef uiteindelijk op 18
verschillende vogelsoorten steken! Een prachtige score,
toch!

|

Tapuit
|

Boerenzwaluwen
|

Gruttojongen
|

grauwe kiekendief
|

Veldleeuwerik
|
Midden-Delfland: Zien en Beleven - De Cultuurhistorie
27 maart 2010. Na de eerste lezing uit de reeks:
"Midden-Delfland: Zien en Beleven" van Jacques Moerman
over de cultuurhistorie, ontstaan, bewoning, middelen van
bestaan van Midden-Delfland konden de deelnemers zelf ervaren
hoe het is op een boerderij. De excursie vond plaats op de
boerderij Woudhoeve in de Klaas Engelbrechts polder die
werkelijk bol staat van de cultuurhistorie.
Tijdens de lezing van Jacques Moerman (18 maart 2010) leerden
de deelnemers over het ontstaan van het landschap van
Midden-Delfland en het belang van onder andere het water Gantel,
een met de Maas in verbinding staande getijdekreek die zich wijd
vertakte in Midden-Delfland. Het resultaat is nog steeds te zien
in het landschap als verhoogde kreekruggen naast ingeklonken
veengebieden. Vervolgens kwam de ontginning van het moerasgebied
aan de orde, hetgeen leidde tot de (water)wegen en de talrijke
sloten in het landschap. Men leerde dat de kreekruggen
uitstekende plekken zijn om een boerderij te bouwen. Op veel van
deze eeuwenlang bewoonde plaatsen staan nu nog steeds
boerderijen.

De excursie behorende bij de lezing vond plaats op boerderij
Woudhoeve van de familie Van Paassen in de Klaas
Engelbrechtspolder. Jacques Moerman nam de aanwezigen eerst mee
met een kort verhaal over het ontstaan van deze boerderij, en
zijn eigenaren en bewoners. Op deze locatie wordt al eeuwen lang
geboerd. Daarna vertelde Nico van Paassen enthousiast over het
biologisch boerenbedrijf en de bedrijfsvoering. |
En nu tijd voor actie
Achter de Woudhoeve in de polder ligt een aantal terpjes en
ook een oude dijk (het verlengde van de Oostbuurtseweg).
Gewapend met een grondboor en gutsboor werd onder leiding van
Loek Faasse een grondonderzoek gedaan om eens te kijken naar de
structuur van de grond op twee locaties, de ene met klei op
veen, de ander met vooral veel klei, waar met de guts geen
doorkomen aan was. Als fysisch geograaf liet hij zien hoe zo'n
onderzoek een beeld geeft van de verschillende grondlagen, zoals
vette klei, meer zanderige klei en veen. Duidelijk te zien waren
de verschillende eigenschappen en verkleuringen van het met de
boor meegekomen materiaal, dat hij om overzicht te houden in een
cirkel rond het boorgat deponeerde. |

|

Na afloop nam boer Nico de gelegenheid aan om in zijn stallen
trots over zijn koeien en kalveren te vertellen. Omdat er nog
onvoldoende gras staat in de polder, moeten zijn dieren het nog
een paar weken op stal uithouden. Hiermee eindigde deze leerzame
excursiedag.

|
Midden-Delfland: Zien en Beleven
December 2009. Agrarische Natuurvereniging Vockestaert organiseert in 2010
een serie van zes lezingen en vijf excursies die helpen het
Midden-Delflandgebied beter te leren kennen en met andere ogen
te leren 'lezen'.
Vraagt u zich bijvoorbeeld af waarom alle slootjes recht
zijn, maar er ééntje kronkelt? Of hoe het komt dat de boten
hoger varen dan u fietst? Wilt u meer oog krijgen voor
bijzondere vogelsoorten, en meer te weten komen over oude
boerderijen? Wilt u weten waarom er verhogingen zijn in het
vlakke polderlandschap? Voor u is deze lezingenserie bedoeld. De
lezingen worden gegeven op donderdag van 20.00 tot 22.00 uur; de
bijbehorende excursies vinden 10 dagen later plaats op zaterdag
steeds van 11.00 tot 13.00 uur.
Programma
- 18 maart Cultuurhistorie, ontstaan, bewoning, middelen van
bestaan van Midden-Delfland door Jacques Moerman
(Midden-Delfland is Mensenwerk).
- 15 april Vogels en zoogdieren van Midden-Delfland door Michel
Kuijpers (Agrarische Natuurvereniging Vockestaert).
- 20 mei Verleden, heden en toekomst van bos- en
graslandpercelen in Midden-Delfland door Cor Nonhof (KNNV).
- 16 september Geschiedenis van de waterhuishouding in Midden-Delfland
door Bert Klapwijk (Hoogheemraadschap van Delfland).
- 21 oktober Speciale gebouwen en boerderijen in
Midden-Delfland door Frits van Ooststroom (Midden-Delfland is
Mensenwerk).
- 18 november Over plannen en toekomst van
Midden-Delfland: er wordt
bij de actualiteit van dat moment aangesloten: (nader in te
vullen).
Deelname aan de serie lezingen en excursies kost € 50,-. Er
zijn 25 plaatsen, wie eerst komt, het eerst maalt! Inschrijven
kan via e-mail: info@vockestaert.nl
of 015-2563328. Na betaling van de inschrijfkosten is men
verzekerd van een plek. De deelnemers ontvangen tijdig nadere
informatie over het programma, de locatie waar de lezing
plaatsvindt en de plek waar de excursie start.
Bel voor meer informatie: Niek Praagman: 015-2563328

Voddijkpad door de Klaas Engelbrechtspolder
Bron: Persbericht Vockestaert, december 2009
|
|